Het leven op Malta

Ik zou mijn verslagje graag willen beginnen met het onderstrepen van de verschillen tussen Nederland en Malta. Natuurlijk is Malta veel kleiner dan Nederland. Qua oppervlakte is het 300km2 en qua inwoners is Nederland 40 keer Malta. Er wonen op dit eiland ongeveer 400.000 mensen, waarvan 97% van de mensen Maltees is. Verder leven hier Britten, Somaliërs en nog meer mensen. Het eiland is dichtbevolkt. Je rijdt van de ene stad naar de andere zonder dat je het in de gaten hebt. Het staan namelijk niet aangeduid met borden, alleen de richtingen met aantal af te leggen kilometers staan aangegeven. Dit is anders geweest volgens een collega van me, die zich herinnerde dat de plaats waarin hij woonachtig is helemaal niet tegen andere steden aan was gegroeid maar nu omringd is door andere steden.

Op Malta is een heel ander landschap dan het is in Nederland. In Nederland zijn we dan ook veel neerslag gewend, waar het hier toch veel droger is en de begroeiïng ook heel anders is. Er groeien hier tropische planten en ze staan er zonder dat je het echt in de gaten hebt.

Communicatie onderling wordt gedaan in het Maltees, een taal die veel wegheeft van meerdere talen. Voor mij lijkt het veel op een mengeling tussen Arabisch en Italiaans met af en toe een Engels woord ertussen. Engels wordt hier trouwens over het algemeen goed gesproken.

Vervoer hier is anders dan in Nederland. De maximum snelheid op dit eiland is 70 km/u en er wordt aan de linkerkant van de weg gereden. Auto's zijn hier volgens de inwoners duur in vergelijking met wat ze hier verdienen. Veel mensen gaan hier met de bus, die ook veelvuldig te vinden zijn op de weg. De wegen hier zijn trouwens best druk, vooral in de spits kan het twee keer zo lang duren om van de ene plek naar de ander te komen.

De eetgewoonten zijn hier ook anders dan in Nederland. In Nederland zijn we veel gewend om vlees te eten, waar op Malta veel visgerechten zijn, omdat ze omringd zijn door de zee en er weinig ruimte is om vee te houden.

Zoals de meeste lezers waarschijnlijk weten, vind ik het wel leuk om te hardlopen. Ik heb de baan gevonden, die ongeveer op 3 minuten wandelafstand van ons af ligt. Je ziet hier weinig mensen hardlopen in de steden, dat wordt meer in de buitengebieden gedaan, zo is mij verteld. Er zijn hier wel wedstrijden, alleen de regels zijn behoorlijk krom. Zo moet je bijvoorbeeld voor the Maltese Challenge een bewijs leveren dat je woont en werkt op Malta en hebben ze een deelnemersstop van 150, die natuurlijk al heel snel word bereikt. Maar er zijn nog meer wedstrijden hier, dus wie weet kan ik er nog een gaan lopen hier.

Dan zou ik nu dit stukje om nog even over mijn stageplek te vertellen. Mijn stagebedrijf heet Dake Ltd. Dit is een groothandel, voor zover dingen groot zijn op Malta, in gezichtsverzorgingsproducten. Het bedrijf bestaat uit 4 personeelsleden, inclusief de baas. Mijn baas en stagebegeleider heet David Borg die zijn opleiding in Maastricht heeft gevolgd en in de Europeese politiek in Brussel heeft gezeten. Op een gegeven moment heeft hij besloten om terug te gaan naar Malta en daar een bedrijf op te starten met Kevin. Vandaar dat het bedrijf Dake heet, de eerste 2 letters van hun namen. Kevin is er echter mee gestopt na 10 jaar, nu ongeveer 4 of 5 jaar geleden.
De andere collega's die er werken zijn Noel, die er full time werkt, veel klanten bezoekt, producten vervoerd etc. De overige taken neemt David op zich. Verder zijn er nog 2 parttimers, Caroline en Carmen. Caroline is 2 ochtenden per week te vinden op het bedrijf om de administratie bij te werken. Carmen komt zo nu en dan om schoon te maken.

De bedrijfscultuur is heel anders in Nederland, waar alles heel strikt en puncutueel is. Op Malta is het wat meer eigen invulling. Er zijn dus bijna geen regels op het bedrijf. Er zijn dus ook geen vaste lunchtijden, dus je gaat gewoon even pauze houden wanneer dat je daar zijn in hebt. Soms als er veel werk is word die pauze dan ook nog wel eens overgeslagen. Wat ik al wel als heel prettig ervaar is dat David erg veel tijd voor me neemt om dingen duidelijk aan me uit te leggen en me ook betrekt bij zijn dagelijkse activiteiten. Zo heb ik al een product lancering meegemaakt van het merk dat Dake verkoopt. Daarvoor was een Parijse overgevlogen naar Malta om een presentatie te geven. Alle producten die Dake verkoopt worden trouwens geimporteerd vanuit Frankrijk en vervolgens verkocht aan beautysalons die Gatineau gebruiken in de salon. In mijn volgende verslag zal ik verder ingegaan op de product lancering.

Ik ben waarschijnlijk nog heel veel dingen vergeten, maar ik heb zoveel nieuwe dingen meegemaakt, gezien dat het teveel is om in een keer op papier te zetten. Ik kan wel met zekerheid zeggen dat ik het leven op Malta met de dag meer begin te waarderen.