Het bliksemt en het dondert

Hallo iedereen!

Hartelijk bedankt voor jullie leuke en lieve reacties wat het net wat makkelijker maakt om aan dit verslag te beginnen.

Waar ik vorig verslag vertelde dat de Maltesers niet weten hoe ze met het element regen om moeten gaan, werd me deze week alleen maar duidelijker. Dinsdag stond er, zoals wel meer dagen, onweer voorspelt. Deze keer kwam het er dus daadwerkelijk van dat er onweer kwam. Het bliksemt hier meer dan het dondert wat te maken heeft met het klimaat hier. De regen die gepaart ging met het onweer is vergelijkbaar met een normaal dagje regen in Nederland. Alleen de plek waar het water dus heengaat, redelijk dicht bij ons huis, was nu omgetoverd in een snelstromende rivier. Als ik het goed gehoord heb zijn er ook en paar auto's weggespoeld. Wij Nederlanders zouden om zo'n buitje niet eens omkijken, maar er is mij vertelt dat als het weer er nog slechter eraan toegaat het zelfs een dodelijke afloop voor sommige mensen kan hebben. Overigens regent het hier maar 3/4 keer per jaar op deze manier. Maar de chaos die ermee het met zich meebrengt, deed mij denken aan de Maas die ruim buiten zijn oevers treed. Wegen die niet meer te betreden waren (of wegens puin of het water, dat op een van de hogere punten van Birkirkara zelfs tot op 40 centimeter hoog stond), overal ongelukken, openbaar vervoer dat helemaal op z'n kop lag en ga zo maar door.

Ik heb ongeveer 80% van het eiland gezien nu. Wat vooral opvalt is dat er hier overal kerken staan. Voor iedere dag in het jaar staat er een kerk. Dat betekent dat er dus 365 kerken op 300km2 staan. Waarbij een groot deel van het eiland niet bebouwbaar is wegens het robuste rotsige gebied. Deze kerken varieren van grote kerken, tot kappeletjes. Ik begin enigsinds in te zien hoe het leven 'vroeger' in Nederland was. Je merkt dat hier gewoon veel sociale controle onder elkaar is, buren die gewoon bij elkaar langsgaan voor een praatje, religie dat hoog in het vaandel staat en van criminaliteit merk je erg weinig op dit eiland. Politieagenten zijn meer bezig met het verkeer te regelen dan misdaad te bestrijden. Je merkt hier dat er wel een paar moskeeën staan maar dat is lang niet zoveel dan er kerken zijn.

Van de taal versta ik bijna net zoveel als vorige week. Het is gewoon ongeloofelijk lastig om te leren. De tongval is totaal anders van het Nederlands. Zo denken de Maltesers overigens ook over de Nederlandse taal, die ze toch op veel vlakken meer vinden lijken op Engels dan hun eigen taal en daar kan ik ze geen ongelijk in geven.

Trainen gaat beter dan vorige week. Het was erg wennen aan het constant verkeer ontwijken maar daar raak je aan gewend. Het heuvelachtige landschap begint ook steeds beter op mijn benen in te werken. De baan is hier elke dag van 15:00 tot ongeveer 22:00 open en dat is wel prettig. Ik heb al iemand leren kennen die erg fanatiek hardloopt. Die vertelde me over een wedstrijd die op 18 december wordt gehouden en over 17,4 kilometer gaat. De afstand leek me in eerste instantie wat lang alleen veel keuze in wedstrijden is hier niet. Ze zijn hier erg liefhebber van de langere afstanden en er werd dan ook raar opgekeken dat ik niet veel 10 kilometer wedstrijden in een jaar loop, maar meer de 5 kilometer. Morgenochtend ga ik samen met Darren, de hardloper die me over de wedstrijd vertelde, om 7 uur richting de plaats waar de wedstrijd eindigd het parkoers tegenovergesteld te lopen. Op deze manier viel de wedstrijd alleen maar mee zei hij, refererend naar de heuvels die het parkoers bevat. Ik hoop dat het parkoers morgen zwaar aanvoelt, deste lichter word het op de wedstrijddag.

De eetgewoonten zijn hier op Malta heel anders dan in Nederland (hoe kan het ook anders). Toen ik vertelde over typisch Nederlandse gerechten vonden ze die maar saai. Hier gebruiken ze veel kruiden met het eten. Gisteren was de vriendin van een van de studiegenoten jarig, zijn we gaan uit eten aansluitend gaan stappen. In het restaurant leek het mij wel zo leuk om een typisch Maltees gerecht te eten, dus ik heb samen met Wessel een pizza op die onmogelijk lijkt als ik 'm beschrijf. Op de pizza zaten aardappelen (!), Maltese worst, kruiden die ik niet kon plaatsen en de nodige groenten.

Overigens treed de kerst hier eerder in dan in Nederland. Ik was 28 november bezig met de baas de kerstboom te versieren en de zaak aan te kleden met kerstdecoratie. Stipt sinds 1 december is er in alle steden kerstaankleding met de bijkomende verlichting. Er wordt overigens onder de steden een competitie gehouden wie de mooiste kerstversiering heeft. Dat belooft nog wat voor kerst.

Op stage gaat trouwens alles goed. Begin steeds beter de bedrijfsvoering te begrijpen en m'n draai te vinden. Ik merk duidelijk dat de werkzaamheden die ik doe gewaardeerd worden en ik meer als werknemer word behandeld dan als stagiar wat het natuurlijk prettiger maakt en een betere sfeer creeërt. Ik ben erg blij dat ik bij dit bedrijf ben geplaatst. David zorgt ervoor dat ik gevarieerd werk heb en dat de stageperiode geen sleur word, zoals hij het zo mooi beschreef. Ik ben nog geen een dag met tegenzin naar stage toegegaan!

Ik hoop dat ik jullie weer heb weten te boeien met dit verslagje, en mochten jullie vragen hebben kunnen die altijd in reacties geplaatst worden.

Thomas