Het eiland met 2 gezichten

De tweede week stage zit erop. Ik begin me al minder een toerist te voelen dan vorige week gelukkig. Deze week heeft Noel me heel erg veel van het eiland laten zien. Vooral de noord-west kant van het eiland, tot aan richting Gozo. Het beeld in dat gedeelte van Malta is de keerzijde van het gedeelte waar wij leven. Waar wij wonen is elke vierkante centimeter volgebouwd en er is nagenoeg geen groen. Het gedeelte dat Noel me liet zien is best groen (zie foto's) en is ook erg rotsachtig. Geen wonder dat ze een gedeelte volgebouwd hebben, het andere is grotendeels onbewoonbaar.

Het verkeer in de omgeving waar wij leven is erg druk maar je raakt er erg aan gewend. Je rekent er al op dat als je met de bus in de spits van Birkirkara naar Valetta moet je minimaal een half uur uit moet rekken om er te komen. Dit was niet altijd zo. Voordat het nieuwe bussysteem deze zomer inging waren er veel meer mensen die met de bus gingen. De dienstregeling vinden de Maltesers echter erg slecht en daardoor pakken veel mensen de auto. Op die manier zijn de straten bezaaid met auto's en moet de politie zelfs af en toe als verkeersregelaars functioneren, omdat de stoplichten tekort schieten in de spits. Verder raak je al snel toch gewend aan het links rijden.

Wat je in ieder geval wel nodig hebt als je naar Malta toegaat is een zonnebril. Bijna iedereen draagt een zonnebril hier als de zon schijnt. Vooral ook als je verkeersdeelnemer bent is het voor je eigen veiligheid om een zonnebril te dragen.

De taal is nog steeds erg wennen en ik denk niet dat ik veel Maltees zal leren tijdens mijn verblijf. De Maltese taal stamt af van de Arabische. Een simpel voorbeeldje: het bijvoegelijk naamwoord komt na het zelfstandig naamwoord. Dus in plaats van dat je zegt een mooie auto, zeggen de Maltesers auto mooi. Ook de staatnamen beginnen allemaal met Triq (straat) en daarna komt de straatnaam.

Postcodes zijn hier wel logischer dan ze in Nederland zijn. Een willekeurige postcode uit Birkirkara is bijvoorbeeld BKR9020. Op deze manier vind ik een postcode eigenlijk veel duidelijker.

Het weer op Malta is moeilijk te voorspellen omdat de oppervlakte zo klein is. Ik merk dat de voorspellingen die contant worden gegeven op waarbenjij.nu vaak niet overeenkomen met de werkelijkheid. Deze week is de gemiddelde temperatuur ongeveer 22 graden geweest, waarvan we een dag regen hebben gehad.

De regen is een element waar de Maltesers niet goed mee om kunnen springen. Er zijn bijvoorbeeld geen afvoersystemen op de staten. Alles stroomt gewoon naar een straat toe die het laagst ligt in dat gebied. Een dag van de week regende het, en de straat waar alles naartoe stroomde was gepromoveerd tot snelstromende rivier. Een vreemde gewaarwording als je het niet gewend bent.

Op stage gaat alles z'n gangetje. Zoals ik al zei heeft Noel me delen van het eiland laten zien, tussen bezoeken aan klanten door. Deze week heb ik ongeveer 50/50 besteed aan kantoor en klanten bezoeken. Je merkt dat de mensen hier werken om te leven en niet leven om te werken. Het is minder gehaast en met klanten kan er altijd nog even wat tijd gemaakt worden om een informeel praatje te maken.

Ik heb ook al wat van de Maltese keuken mogen ervaren. Er zitten hier veel patisseriezaken waar je broodjes kan krijgen die je nog nooit gezien en geproeft hebt. Er zijn bijvoorbeeld broodjes die vulling hebben met erwten.

Na 2 weken kan ik al wel zeggen dat het weer heel raar wordt als ik terug naar Nederland ga. Ik begin goed te wennen aan de omgeving, het weer en de mensen hier.

Ik wil afsluiten met de mannen van Loopteam Velocitas succes te wensen morgen op het Nederlands Kampioenschap Cross te Tilburg. Knallen hé!